1 Yaş Partimiz:)

İlk doğum günü sanırım her anne için çok özel, hayaller, emekler ve sonunda büyük gün:) Bizim büyük günümüz de geçtiğimiz cumartesi oldu, geriye çok güzel anılar bırakarak. Hani derler ya ilk doğum gününden çocuk birşey anlamaz, anne kendisi için yapar diye, evet ne iyi yapmışım da onu doğurmuşum partisi bu:)

Yazmayalı çok oldu, çok şey birikti ama şu an en sıcağı, en önemlisi doğum günümüz:) Doğum günümüzde 4 bebek, 2 çocuk ve onların anne ve babaları vardı, cümbüş bir ortamdı yani:)

Temamız: baykuş (oğlumu da kendime benzettim, baykuş görünce sevinç gösterileri yapıyor:))

Rengimiz: Rengarenk

Süsleri photoshopta ben yaptım, ben yaptım derken internette hazır bulduklarımın renklerini değiştirerek yada içinde farklı resim olanları baykuşla değiştirerek, yazılar ekleyerek, vs. Çok basit gibi söyledim ama sıfıra yakın photoshop bilgisiyle bu işe başlamış biri olarak bence büyük iş başardım:) Ama biraz photoshop bilgisi olan biri için bence zor olmaz. Neyse fotoğraflara geçelim...

Şu ana kadar keçeden yaptığım baykuşların en büyüğü sokak kapımızı süsledi.

 Afişimizin puantiyeli zemini tubanne nin blogunda paylaştığı purple&purple kaynaklı resim. Üzerine fotoğraf, yazı ve diğer eklemeler benden.

Bannerın içinde başka yazı ve renkteki halini internette bulmuştum, renklerini değiştirip, içindeki yazıları sildim, birkaç da baykuş ekledim.

Zaman tüneli yaptıklarımın içinde ne beğendiğim oldu, içine oğlumun yüzü girdi diye mi artık bilemiyorum:) Yeni doğumdan 1 yaşa kadar olan resimleri kullandım, internette bulduğum puantiyeli zeminleri ozalitçide çıkartıp, kesip biçip, kurdelelerle tuttturdum, odasının duvarına asmayı planlıyorum.

Masamızın genel görüntüsü
Çilek ve kiviyi eritilmiş çikolata batırıp renkli kurdelelerle süslediğim çubuklara takmıştım. Bunları da turuncu ve yeşil renkli 2 kovaya koymuştum. Dondukları halde masaya gelemeden mutfakta fırın ve ocak yüzünden eriyip şapır şapır aktılar:(

Bunu da oğlumun odasına kapı süsü yapmayı planlıyorum, malum artık büyüdü kocaman 1 yaşında, bebeklik kapı süsü olmaz:p

Doğumundan yaşına kadar olan fotoğrafların olduğu çerçeveyi de masamıza koydum. (Arkadaki cupcakelere de dikkatinizi çekerim, üzerini şeker hamuruyla kapladım, çok uğraştım:))

Oğlumun yürümeye başladığını söylemiş miydim:) 1aydır yerde değiliz artık, bunun şerefine ayak poğaçalarımız. Bu hafta içi yapıp komşulara da dağıtmayı planlıyorum. Mavi ayak çerçeveleri aldım, içine de yürükenki fotoğraflarından bastırıp koydum, akrabalara anı olarak verilecek:)

Anı demişken, anı defterimiz de burada:)

Bir anı da, blogta tanıştığım ama arkadaşlığımın dışarıda da sürdüğü tubanne bloğunun sahibesi sevgili Tuba ve şepşeker oğlu Ege'den:) Ege Demir gerçekten hediyelerini çok sevdi. Baykuş mandallarımız da var ama onlar mutfak perdemizi süslüyor:)

Hediyelerimiz Ege Demir'in resminin bulunduğu magnet (http://www.tasarimbutigi.com/)

Pastamız Nesrin Tong yapımı. Hem görsellik hem de tat olarak çok beğenildi. Çarşaf gibi yazdığım her detayını belirttiğim pastayı tam aklımdaki gibi yaptığı için kendisine çook teşekkür ediyorum, beklediğimden daha güzel buldum:) Lezzeti konusunda da gerçekten tavsiye ediyorum, sitesine bakmak isterseniz http://pastatasarim.blogspot.com/

Avizedeki süs çift taraflı hoşgeldiniz yazısından oluşuyor, çevresine de tüy sardım.

Koltuğun üzerine teyzesinden hediye gelen üzerinde resmi olan minderi koydum:)

 Hatıra çerçevemizin kesimini eşim, süslemesini ben yaptım.

Ve de biiiiiiiiiz:)

Artık Bir Yaşımız Var:)

Dün gece 12 itibariyle bebekliği bitirdik, oğlumun artık bir yaşı var, benim de anneliğimin bir yıldönümüJ Sürekli saate bakıyorum geçen yıl bugün şu saatte şurada şöyle yapıyordum diye, an itibariyle henüz bebeğimle yüzyüze görüşememiştik. Annesi saat 12’deki doğum için sabah 5te uyanmış, şu saatlerde de bereketli yağmur altında fönlü saçıyla kuaförden dönüyorduJ Oğlum ise, birkaç saat sonra annesi, babası, anneannesi, teyzeleri ve Gülce ablasıyla beraber hastaneye gidecek,  çok istemelerine rağmen babasını da dışarıda bırakıp annesiyle beraber ameliyathaneye girecek, annesinin uzun araştırmalar sonrası anlaştığı fotoğrafçıyı, hastanenin anlaşmalı başka fotoğrafçısı olduğu için içeri almayı reddetmesi üzerine ortalığı yıkmasına şahit olacak, daha sonra da kendisini bir süre çıkaramadıkları için orada bulunan erkek doktorun kuvvetlice annesinin kaburgalarına bastırmasıyla ‘kaburgalarımı kıracaksınız!!!’ diye çığlıklarını dinleyip, saat 12:31’de dünyaya ve de tabiki ilk aşkı annesine merhaba diyecekJ İşte böyle dünyaya geliş, geçen aylar ve de bir yaş..

Bugün çok mutlu ve de gururluyum, kocamaaaaan 1 yaşında oğlum varJ Allah’ıma şükürler olsun bu duyguyu yaşattığı için, Allah nerede isteyen varsa yaşatsın, hayırlı, sağlıklı, sıhatli, uzun ömürler versin benim yavruma da diğer yavrulara da..

Daha önce bilmezdim ama anladığımı sanırdım, anlayamamışım meğer, insan bünyesinin yaşadığı en abartılı, en hararetli duygularmış annelik.. Kendinden daha çok başkasını düşünmekmiş, yemedim yedirdim, giymedim giydirdim lafını doğru çıkarmakmış gerçekten.. Başına birşey gelmesin diye içine sokmak isteyip, özgüveni olsun diye serbest bırakmakmışJ Ne yaparsa yapsın koruyamayacağını bilip Allah’a yalvarmak, emanet etmekmiş annelik.. Alkış yapmasıyla, tay tay durmasıyla, ilk adımlarıyla gururdan kabarmak, kusmuğa kakaya başka türlü bakmakmış.. Çok sevmekmiş, çok ama çok sevmekmiş, bambaşka bir duyguymuş annelik..

Bu duyguyu bana yaşattığın için, benim bebeğim olduğun için çok mutluyum, iyi ki doğdun, iyi ki geldin aramıza.. Seni çok seviyorum..