Bu aralar blogumu biraz ihmal ediyorum, farkındayım. İçinde bulunduğum tempoya alışsam da henüz bu tempoya blogu sokamadım:)
Her sabah 05:30'da kalkıp 06:30'da evden çıkıyorum. İşlere hızlı bir giriş yaptım, gün içinde farklı farklı konularla çok parçaya bölünüyorum. 18:00 mesai bitimi ama servislerin kalkış noktasına kadar taksi için çok kısa, yürümek için çok uzun bir mesafeyi yürüyerek katetmek zorunda kaldığımdan iş yerinden biraz erken çıkıp, benden çok sonra çıkanların bile beni solladığı yolda, kordonda yürür edasıyla, karda/yağmurda/ılık havada farketmez tıngır mıngır yürüyorum. Bu mesafede yürüme beni aşırı zorluyor, nasıl devam edecek bilemiyorum. 18:40 18:45 oğlumun beni pencerede beklediği saat, köşeyi döner dönmez pencerede onu görüp, yorgunluğumu, ağrılarımı unutup sırıtarak ve abartılı el sallayarak apartmana kadar gidiyorum:) Asansörden ev kapısına kadar olan kısım biraz gürültülü, çığlıklar, gülücükler, kucağa atlamalar ne ararsanız var:)
Ellerimi yıkamamı zor bekleyen minik canavaryusla emzirme aktivitemizi gerçekleştiriyoruz, sonra boğuşmaca, kovalamaca ve her fırsatta öpmece:) Canım annemin hazırladığı sofraya oturup bir güzel karnımızı doyuruyoruz. Bu noktadan sonra büyük bir rehavet, koltuğa gömülüp orada uyuma isteği ama sadece istek boyutunda:) Ege Demir'in ertesi gün yiyeceğini hazırlıyorum, ertesi gün giyeceklerimi çıkarıyorum, işyerinde mideye indireceğim meyve, süt vs.yi hazırlıyorum. Baba-oğul oynaşmalarına biraz katılıp, şiddetli sırt ve ayak ağrım yüzünden ayaklarımı minderlerle tepeye dikip sırt üstü uzanıyorum. Biraz dinlenme, birkaç oyun ve emzirme sonrası bebekyus bugünlük yeter diye karar verirse onun uykuya dalışına şahit oluyorum ve bunu izlerken de lütfen yarın da güne sabahın 3ünde 4ünde başlamayalım diye diliyorum. Bakalım kısmet..
Haftaiçi bu şekilde geçip giderken, haftasonu da son sürat geçiyor, zamanımın çoğunu Ege Demir'le geçiriyorum, bu esnada bol miktarda bebekli misafir ağırlıyoruz ve bundan çok zevk alıyorum. Çocuksuzken çocuklularla takılmak çok keyifli değildi itiraf ediyorum, şu anda da çocuksuz biriyle görüşeceğimizde çocuklu aileyle ettiğim kadar rahat edemiyorum. Kalan vakitlerde de doğumgünü planlarım için internette vakit geçirmek istiyorum. Bu hazırlık kısmına bayılıyorum. Pasta, süslemeler, misafirlere verilecek minik hediyeler konusu var. İstediklerimin büyük kısmı kafamda net, örneğin pastanın renginden üzerindeki figürlere, figürlerin pasta üzerindeki pozisyonuna kadar belirledim (Biraz detaycı mıyım neyim:)) Ama çok vakit ayıramıyorum, Ege Demir uyuyunca direkt ben de uyumak istiyorum:) Çümkü paşacım genelde 3-4 gibi güne başlayıp biz gittikten sonra uyumaktan hoşlanıyor:)
Durum bu blogcum, umarım ilerleyen günlerde seninle daha fazla ilgilenebilirim:)
Blog arkadaşlarım siz de unutmayın beni olur mu:)
Durum bu blogcum, umarım ilerleyen günlerde seninle daha fazla ilgilenebilirim:)
Blog arkadaşlarım siz de unutmayın beni olur mu:)
Çok tanıdık geldi bir çok sahne, 6 civarı kapıda bekleyen bebecik, emme sonra boğuşmaca filan... Nasıl da tüümmm günün yorgunluğu bir saniyede enerjiye dönüşüveriyor değil mi, inanılmazz. Kolaylıklar dilerim, çok öperim :)
YanıtlaSilHer günün ayrı bir güzelliği var değil mi, ilk dönemler evde birlikte olmak güzel, şimdi de bu kavuşma anları, bakalım gelecek ne getirecek:) Ben de çok öperim:)
Silamanııın.ben de şikayet edip duruyordum halimden ama senin günün gerçekten çok yorucuymuş canım.Allah sağlık ve sabır versin.Bloğunu ihmal et zaten bu kadar işin içinde.Kendine yüklenme.Bence de bu blog işi bazen insanın omuzlarına ekstra bir yük oluyor.Girip bakmak,yazmak istiyorsun.Aklın yazacaklarında oluyor vakit bulamıyorsun, erteledikçe kendini kötü hissediyorsun,suçlu hissediyorsun falan..o yüzden ben de uzun aralarla yazıyorum artık kendimi çok kaptırmayayım diye. Bebekyusun doğumgününü merakla bekliyorum..Sana da tekrar kolaylıklar diliyorum.Sevgiler:)
YanıtlaSilAynen, girip yazmak istiyorsun, yazamıyorsun, yazacakların aklında oluyor ama vakit geçtikçe güncelliği de gidiyor zaten yazamıyorsun:)Mesela dün sadece yorum yayınlama yapabildim, bakalım bugün kaçına cevap yazabileceğim:)Sana da kolaylıklar canım:)
Silaman ağrılara dikkat...ne güzel ilk yaşgünü hazırlıkları...ben de 1.ve 2.yaşgünlerini paylaşmıştım blogda belki fikir olur size.zaman var diye ağırdan almamanızı öneririm,zira ben 2.yaşgünümüzde ilkinden antremanlıyım diye ağırdan almış,sonra çok sıkışmıştım.Şimdiden kolay gelsin sevgiler...
YanıtlaSilBu aralar bloglarda en sevdiğim konulardan biri yaşgünü hazırlıkları, kesinlikle okuyacağım:)Ne istediğim kafamda belli ama henüz aksiyon alamadım, zaman da hızlı geçiyor ağırdan almamak lazım, çok teşekkürler, sevgiler:)
SilCanım gerçekten günler çok yoğun geçiyor,bende çocuklu ailelerle görüşme konusunda sana sonuna kadar katılıyorum kesinlikle çocuklu ailelere gittiğimde yada onlar geldiğinde daha rahat oluyorum,en önemlisi çocukların çok hoşuna gidiyor:)
YanıtlaSilHem çocuklar akranlarıyla görüşüyor, sosyalleşiyor:) Hem de annelerden yeni şeyler öğrenme imkanı da buluyor insan ve tabiki rahatlık.. benzer şeyler yaşandığı için herkes rahat oluyor:)
SilÇalışırken yaşadıklarımı hatırladım vuslat anlarınızı okurken. Ah ne güzel oluyor o sarılmalar, cok iyi biliyorum Tubacim
YanıtlaSilAllah sana ve annene saglık versin de Ege saglikla, huzurla, mutlulukla büyüsün
Dogum gunünüz icin ben bile heyecanlandim :)
Kolay gelsin
Emrecim sen istediğin zaman sarıl öp, en güzeli bu. Amin canım, hepimize Allah sağlık versin.
SilDoğum günü deyince acayip seviniyorum, geçince ne olacak bilemiyorum:))
Canım benim sen unutulacak birimisinki :) bu arada iş yoğunluğunda Rabbim sabır versin sana Ege Demir beyede kocaman sevgilerleee :)
YanıtlaSilÇok sağol canım, nasıl mutlu ettin beni:)
SilTuğba'cım, aynen bende öyle akşamları geldiğimde yemekten sonra miskinlik çöküyor ve uyumuayı düşünüyorum yada düşlüyorum diyelim :))
YanıtlaSilsonra Duru'nun çekeleyip hadi oyun oynayalım demesi ile silkeleniyorum :))
Allah hepimize kolaylık versin ama olsun bu kuzularla uğraşmak gerçekten güzel :)
Allah bir şekilde gücü de veriyor herhalde, çocuksuzken yemek sonrası uykuya kadar keyif saatleriydi, hatta çocuk olunca nasıl olacak nasıl yetişirim bunca şeye diye endişelenirdim ama bir şekilde oldu, şimdi de aklıma oyun diye çekiştireceği zamanları getirdin:)
SilUnuturmuyuz seni hiç
YanıtlaSilZamanla bu düzen iyice oturacaktır. İş eve oldukça yakın galiba buda büyük şans. İnşallah enn kısa zamanda ağrılarındanda kurtulur paşayla daha çok oynamaya vaktin olur. Sevgiler.
Aslında iş ve ev iki farklı yakada ama buradaki şansım, her ikisi de köprüye yakın semtlerde. Buna da şükür ama inşallah dediğin gibi ağrılardan tamamen kurtulurum;)
SilBiz hiç unutur muyuz seni? Özledik postlarını ve yorumlarını. Gerçekten çok yorgun ve yoğun olduğuna eminim. Allah yardımcın olsun. Dediğin gibi insan yavrusunu görünce bütün yorgunluğunu unutuyor, bi de uykunu tam alabilsen değmeyiz keyfine...
YanıtlaSilCanım benim sağol:)Eve girerken elleri kolları görmen lazım, acayip sevinç gösterisi oluyor:)Tabii bana da moral:)
SilCanım benim yazdıkların o kadar tanıdık geldi ki...O kadar iyi anlıyorum ki seni, bunların hepsini ben de yaşadım ve hala yaşıyorum. Annelik güzel, harika, zor ama Allah ekstra güç ve enerji veriyor sanırım annelere :)
YanıtlaSilAllah yardımcın olsun, kendinize iyi bakın...Arada kendine zaman ayır 5 dakikacık da olsa :)
Sevgiler
Gerçekten ekstra güçleniyoruz, çocuksuz halimi düşünüyorum kesintisiz ve daha uzun uyumama rağmen haftaiçi akşamları çok yorgun olur, erken yatardım. Şimdi çok daha fazlasını daha kısıtlı vakitlerde yapıyorum, Allah kimsenin omzuna taşıyabileceğinden fazla yük vermezmiş derler ya, yük veriyorsa gücünü de veriyor:)
SilCanım okurken .05.30 da kalktım,işe gittim,o yolu yürüdüm ve geldim resmen.18.00de işten çıkıp 18.45'te evde olman iyi sayılır.Yürümek ağrı mı yapıyor kalçana:(Ayy kıyamam Ege Demirciğim'e,camda mı bekliyor kuzun:((Çok duygulandım:)Unuturmuyuz sizi hiç,mümkün değil:)Ben de çocuksuz arkadaşlarla pek rahat edemiyorum,onlar rahatsızlık verdiğinden değil de,bizim ayrıntılarımıza sabredemiyorlardır diye:)Detaycı olman çok güzel,herşey şahane olacak:)Zamanın kısıtlı olabilir ama erken başladığın için hazırlıklara hiç farketmez daha iyi olacak:)Öpüyorum sizi:)
YanıtlaSilEgeciğim izin verdiği sürece yat canım, okuken bile 05:30da kalkma:)Yürüme mesafesi fazla olduğundan zaman zaman ağrılarım oluyor ama o mesafe olmasa 18:45te evde olamam(dün 18:35de evdeydim:))Çocuklu insan çocuklu insanın halinden anlıyor ya:)İnşallah canım, ben de sizin şahane partinizi bekliyorum:) Biz de öptük:)
SilŞanslısın anneciğin yanında gözün arkada kalmıyor.Doğumgününe 3 ay kala bu ayrıntıların tamam olması pes doğrusu;))Ege Demir az daha büyüsün onun sevdiği arkadaşlarının annesi en sevdiğn arkadaşın olucak.Sen fırsat buldukça yaz neden unutalım seni...Ege Demir'i ve sana sevgilerle...
YanıtlaSilAyrıntılar uzun zamandır tamam ama bunun dışında gelişme yok, doğum gününe ramak kala da hala bu şekilde olabilir:)Bunun örneklerini etrafımdaki kişilerde de görüyorum, çocuklar annelerinin arkadaş çevrelerini de belirliyor:)Bizden de sevgiler:)
Siloy oy oy.. yanlız olmadığımı duymak güzel.. :) bu koşturmacada en keyifli kısım çığlık çığlığa kavuşma anı.. Çok seviyorum çok :) İnsanın stresi, sıkıntısı kalmıyor..
YanıtlaSilBol gürültülü, bol şenlikli bir an oluyor kavuşma anı:)Allah tüm ayrılıkları böyle bitirsin:)
SilZaten yokluğundan günlerinin nasıl geçtiğini tahmin etmiştim:))Allah sağlık versin,yardımcın olsun, bu günlerde geçer,
YanıtlaSilbebekli, çocuklu misafirleri aynen çok severim, kendi gündeminizi bol bol konuşursunuz:))
merak ettiğim bi şey süt izinlerini istediğin gibi ayarlıyorsundur inşallah:))sevgiler...
Amin, Allah hepimize sağlık versin, yardımcı oldun. Bebekli misafir geldiğinde konu hep benzer oluyor, ne yediriyorsun, ne kadar emiyor, uyku düzeni nasıl:)İnsan bilmediklerini öğreniyor yada bildiği şeyi geliştiriyor,iyi oluyor. Süt iznim Cuma günü, yani hergün saatlik değilde tek bir gün, çok alıştım 3 gün tatile, Nisanda bitince çok arayacağım:)
Silunutur muyuz hiç? inan ki aklımdaydın,merak ediyordum işe dönüş nasıl oldu?şimdi nasıl hissediyorsun?bunlar geldi aklıma.yazdıklarından anlıyorum ki,yoğun,biraz yorgun ama maşallah ki çok huzurlusun,en çok bu huzuru sezdim ben yazdıklarından,çok güzel okuduklarım :)
YanıtlaSilHuzurluyum çok şükür, yoğunum, yorgunum ama önceki yaşadıklarımı düşününce bugün bu yoğunluğu, yorgunluğu yaşayabildiğime şükrediyorum, dinç bir şekilde yatakta bütün gün yatmak zorunda da olabilirdim. İşe dönüş hızlı oldu ama bu da iyi, zaman zaman ağrılarım olduğunda çok kafamı takamıyorum meşguliyetten:)
SilDemek işe başladın:) hayırlı olsun.. Ne desem bilemedim. İyi yanları da var, kötü yanlarıda. Ama çokoprensin camda beklediğini okuyunca içim bir tuhaf oldu... Ama zamanla ikiniz de alısacaksınız yeni düzene:)her şey kısa zamanda yoluna girer inşallah:) öpüyorum sizi:) sevgiler...
YanıtlaSilÇocuklu annenin çalışması konusu çok ince hassas bir konu aslında, ne taraftan bakarsan bak iyi yanı da var, kötü yanı da..Allah hakkımızda hayırlısını versin diyelim:)Ben de sizi öpüyorum:)
Silne güzel yazmışsın çok tempolu hayatın ama olsun herşey yolunda çok şükür,o eve çocuklu misafir konusunda sana katılıyorum inan bende çok zevk alıyorum bundan ,şimdi doum günüsünü bekliyoruz hadi kolay gelsin bakalım:)
YanıtlaSilEvet canım yolunda çok şükür;) Çocuklu misafiri bu kadar sevmemizin nedeni empati yapabilmemiz sanırım. Ya bu doğum günü olayı çok güzel birşeymiş, insanın hayatına renk katıyor resmen, hepimize kolay gelsin:)
SilMotononluktan çok daha iyi yorucu tempo :) Çalıştığım dönemleri anımsıyorumda ve anlayabiliyorum ana oğul buluşmanızı ve emzirme heyecanlarınızı :))
YanıtlaSilEmzirme heyecanı sende sıfırdan tekrar başlayacak:) Ne güzel asıl heyecan sendedir şimdi, az da kaldı, sağlıkla kucağına almanı bekliyoruz;)
Siloldukça yoğun günler geçiriyorsun canım..Ben senin yerinde olsam bu tempoya dayanabilirmiyim bilmiyorum..:))ama en güzeli oğluşunla buluşma anı sanırım..:))
YanıtlaSilEvet kesinlikle günün en güzel anı:)Geçen gün servis biraz erken geldi, baba-oğul cama çıkmadan eve vardım, yüzündeki şaşkınlık ve mutluluk karışımı süperdi:))
SilCanım ya, kolay gelsin sana..2 yıldır evdeyim, çalışmıyorum yani.Özledim falan diyordum işi, ama vazgeçtim:))Blogu sen merak etme, gelip bakarız, selam yazarız.Doğum günü bizim de yaklaştı ama bir planım yok bakalım ne yapacağım:) Sevgiler
YanıtlaSilİşin özelenecek tarafı da var ama çilesi de çok:) Doğum günü için planın olmasa da olur canım, sen tecrübelisin, halledersin kısa sürede;)
SilUnutmak bir yana, merak ettim seni, bi bakayım dedim bloğa ve tesadüfen gördüm postunu, yorgun ama iyisin, sevindim iyi olmana ama çalışma koşulların yani saatlerin biraz daha iyi olsaydı keşke, çok erken çıkıyormuşsun işten ve geç gidiyosun da :(
YanıtlaSilBizimki de apartmanda ben dört katı çıkana kadar bütün dairelere duyuruyor geldiğimi, "Eeehhh, eeehhhhh" çağırmaları ile...
Sevgiler Tubacım, kolaylıklar da...
Evet ya en kötüsü de çalışma saatlerim, çocuktan önce bu kadar zorlamıyordu beni bu saatler:) Şu an duyar gibi oldum "Eeehhh, eeehhhhh" çağırlamalarını:))
SilCanim sen bu tempoya nasil dayaniyorsun ? okurken yoruldum :( Allah yardimcin olsun gercekten.Sabrina ve azmine hayranim ..
YanıtlaSil