2 Ocak 2013 Çarşamba

Bir Karışık Ruh Halindeyim

Bugün işe geri döndüm, bunun için hem mutluyum hem de üzgün...
Mutluyum çünkü hastane yatağında yatarken bazen yataktan hiç kalkamayacağımı bile düşünmüştüm. Çok şükür önce yatak gitti, sonra koltuk değnekleri, bugün de işe geri döndüm. Aylarca yatınca bende yüksek potansiyel enerji birikti sanki, birşeyler yapmak, birşeyler üretmek istiyorum. Yataktan kalkamamanın verdiği o çaresizlik duygusu, o işe yaramazlık duygusu insanın içini feci kemiriyor.. En ufak birşeyde bile başkasından yardım istiyorsun ya, bu en yakınların olsa bile insanı bazen üzmeye yetiyor.. O yüzden çok mutluyum bugünümü gördüğüm için, çok mutluyum işime geri döndüğüm için..
Ama üzgünüm de aynı zamanda, bebeğimi bırakıp geldim işe.. Tüm gün aklım onda, şu an saat sayıyorum eve gidip ona sarılacağım, öpeceğim anlar için. Hani anlatmıştım ya babaya çok düşkün diye, sanki çocuk hissetti gideceğimi, üzerime acayip düştü (doğru yolu buldu da diyebiliriz:p)  Bugün annemle konuşuyoruz, sesimi duydu, eliyle gel gel yapmaya başlamış:) Çok özledim çoook..

34 yorum:

  1. Canım evet gerçekten bir taraftan çok iyi işe başladın senin adına sevindim hayırlı olsun,ama bir taraftan çokoprensin den uzun süre sonra ayrılmak senin için emin çok zor olmuştur ama onlar için çalışıyoruz biz:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Büyük bir ikilem zaten bu, bir taraftan onlar için çalışmak, diğer taraftan onlardan ayrı kalmak. İnsan aynı anda birbirine zıt iki şeyi birden istiyor, hem yanında olayım, hem iyi bir gelecek vereyim. Keşke ikisi birden olsa:)

      Sil
  2. canım hayırlı olsun iş hayatın:)) bebeğini bırakman çok zor geliyodur biliyorum bi de insan ne kadar uzun süre evde kalırsa o kadar alışıyor çocuklara.
    ben Ali Deniz 6 aylıkken başlamıştım işe biraz zor olmuştu ama çabuk alışmıştım. şimd ise Kuzey bir buçuk yaşında olucak ben işe başladığımda bi de Ali Deniz var tabi ikisi de bana fena halde alıştı ben de onlara. seneye napıcaz bilmiyorum:))
    anneliğin en zor kısmı bence bu , anne olduktan sonra da eğer imkanın varsa her şeyi yapabilirsin her yere gidebilirsin ama kalbinin ve aklının bir parçası hep çocuklarında kalıyor:))
    her şeye rağmen sağlığının ve oğluşunun tadını çıkar canım benim:))
    sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Senin işin daha da zor be canım, iki çocuktan birden ayrı kalmak ama en azından onlar birbirlerine arkadaş olurlar öyle düşün;) Çocuk büyüdükçe ayrılmak daha da zorlaşır tabii, Allah hepimizin yardımcısı olsun..

      Sil
  3. hayırlı olsun...Zor ama bakın ne güzel şükretmişsiniz...Sağlıklı günlerinize dönmüşsünüz...Çalışabiliyorsunuz ne güzel...Anneniz bebeğinizin yanında...
    İlk günler illa ki zor geçecektir,ama alışacaksınız...sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnsan nelere alışmıyor ki, buna da alışacağız dediğin gibi. Annemin yanımızda kalması bir nimet, en azından gözüm arkada kalmıyor.

      Sil
  4. hadi bakalım işine dönmen güzel o tempo senin rahatsızlığını düşünmenden uzaklaştırır, bebeğini düşünmen konusunda bir şey yapamaz ama napalım onun için çalıştığını düşünüp gaz ver kendine, akşamları da bol bol öpücüklere boğ bebişini:=)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu açıdan iş süper, insan çalışırken zaman da hızlı geçer, olumsuzlukları düşünmeye vakit kalmaz. Şimdiden 18:45 olsa da eve varsam, öpücük bonbardımanına tutsam diyorum:))

      Sil
  5. ah canım benim,anneliğin en zor yol ayrımı bu çalışma-çalışmama durumu sanki
    hayırlı olsun
    çalışmanın güzel yönleri de çok,onları düşün,motive ol,olsun oğluş senin zaten mıncıklarsın günün sonunda bol bol,hem annaneciğiyle ne güzel,emin ellerde,güzel düşün
    mutlu ol inşallah,hayırlı olsun

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağol canım, evet en zor yol ayrımı buymuş anladım. "oğluş senin zaten mıncıklarsın günün sonunda bol bol" çok hoşuma gitti, haklısın valla, istediğim kadar mıncıklarım, dur ben bugün bu düşünüp motive olayım:))

      Sil
  6. Her akşam birlikte olacağınızı düşünürsen daha kolay atlatırsın, birkaç gün çok zor elbette ama alışacaksın...
    Ben geçen şubatta altı üstü sol bileğimi kırdım ama başkasından (bu kocan olsa bile) yardım dilemek, muhtaç olmak çok zormuş anladım, ki senin yaşadıklarınla elbette kıyaslanamaz bile, o yüzden tadını çıkar bu güzel günlerin, varsın kuzudan ayrı olsun azcık saatlerin, sonunda kavuşmak var ya, o da pek bi şa-ha-neee :)
    Sevgiler ve hayırlı olsun işin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Gerçekten şa-ha-ne ymiş, dün akşam pencerelerde beklendim, kapılarda karşılandım, bir kırmızı halımız eksikti o kadar:)) Ayrı kalmanın en güzel kısmı kavuşmakmış:)

      Sil
  7. bir meleğin günlüğü2 Ocak 2013 20:46

    canım ne desek bilemiyorum..Özlenmezmi kuzular özlenir tabi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen de bir süre önce yaşamıştın bu duyguları, alıştınız iyice değil mi yeni düzeninize

      Sil
  8. Kıyamam canım,şimdi öpüp kokluyorsundur,ya da paşam çoktan uyumuştur:)İşinde mutlu olman harika birşey,Allah'ın sana hediyelerinden biri:)Hadi cumaya 2 gün kaldı;)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Öptüm, kokladım, ısırdım, çimdikledim, poposuna patlattım, ohhh:)İnsanın işinde mutlu olması gerçekten hediye, Allah herkese işini sevdirsin yada seveceği bir iş versin;)

      Sil
  9. canım hayırlı olsun sağlıklı sıhhatli işe başlamışsın, ne güzel bir işin var, dünyanın bu zamanında kadınların çoğu çalışıyor ama meslek sahibi, işyerinde ünvanı olan, düzenli çalışma saatleri olan kesim çok az oğlun çok küçük onu özlememen mümkün değil, Allahtan anneanne var benimkilerede anneanne ve babaanne baktı. Eminim planlı ve düzenli bir hayatın vardır, bu duyguları içinden atabileceğini sanmıyorum, Allah kolaylıklar versin

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Canım benim çok sağol, dediğin doğru, ilk gün de olsa, aylar sonra da olsa bu duyguları hiç bir anne içinden atamaz, Allah hepimize kolaylıklar versin.

      Sil
  10. Canım benim, aynı durumları hepimiz yaşıyoruz. Ben de Öykü'yü bıraktığımda 4,5 aylıktı daha. Maalesef işe dönmem gerekiyordu. Şimdi beni sabah yanında gördüğünde anne sen gitmedin mi diyor , gülümsüyor. O bile içimi acıtıyor. Ama olsun, biz onlar için ve kendimiz için çalışıyoruz. Evde geri kalan vakti kaliteli kullanabildikten sonra hiç üzülme...Ayrıca herşeyden önce sağlık diyoruz ki şükür sen atlattın problemlerini...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bunları yaşayan ne ilk ne de son anneyim, zamanla bu düzene de alışacağız inşallah. Öykü 4.5 aylıkken göndermiş annesini işe, şimdi sabahları görünce seviniyordur ama gerçekten iç yakıcı bir durum.

      Sil
  11. Canım benim öncelikle geçmiş olsun. Bir sağlık problemin vardı sanırım. İşe başlama konusuna gelince ilk zamanlar zor tabii. Ama sonra alışıyorsun. Ben kızlarım 3 aylıkken işe başladım. Aynı duyguları ben de yaşadım. Ama sonra azalıyor bir hayli. Hafta sonları kızlarımla vakit geçirmek güzel ama pazar akşamı yorgunluk çökmeye başlayınca imdaaaat işe gitmek istiyorum artık diyorum. Evden dışarı çıkmak. Biraz farklı işlerle uğraşmak inanıyorum hepimize iyi gelecek. Çünkü sonrasında çocukla geçirilen zaman daha kıymetli hale geliyor ve daha verimli oluyor

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir de ikiz olunca işyerindeki çalışmadan daha yoğun bir tempo vardır evde. Birbirini özlemek, birlikte geçirilen kısıtlı vakitleri daha da kıymetli hale getiriyor sanırım.

      Sil
  12. Oy bir de gel gel yapiyormus, yesinler onu:) bu arada ise donusun hayirli ugurlu olsun musmutlu seneler canim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim canım, size de musmutlu seneler:)

      Sil
  13. hayırlı olsun.
    :)
    kıyamazlar ona da ama.
    :)

    YanıtlaSil
  14. oyyy ben de diyorum ki Tuğba neden uğramaz oldu bana o yine ayaklanmış atmış değnekleri işe bile başlamış ondanmıışş..
    evet çok özleniyorlar canım yaa hatta biraz dillensin ozaman daha da tuhaf olucak duygu karmaşaları daha da yoğun oluyor..bende şuan cuma olmasından ve ona kavuşmaya saatler kalmasından çok mutluyum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Dillenince telefondaki gel-gel i açıkça ifade eder, özledim seni der, erir gidersin:)Yaşasın Cumalar! (gerçi şu an pzt, cumaya gayet uzağız ama:))

      Sil
  15. gecmisler olsun blogunuzu yeni kesfettim ve izlemeye aldim. saglikla guzel paylasimlarda gorusmekuzere sevgiler

    YanıtlaSil
  16. geçmiş olsun canım ya kıyamam. iş konusunda hemen hemen bütün anneler aynı.bende öyleyim öpüyorum sevgiler

    YanıtlaSil
  17. canıııımmmm
    hayırlı olsun iş hayatın
    yazını okuyunca kendi ilk iş günüm aklıma geldi inan
    çok zor oluyor hele ilk günler ama alışıyorsun zamanla
    yaptığın herşeyin evladın için olduğunu hazmettikçe alışıyorsun...
    üzülme, kendini sıkma. işten eve döndüğünden kavuşmalar çok güzel oluyor
    hayat size hep güzell kavuşmalar nasip etsin

    YanıtlaSil
  18. Canım arkadaşım biraz geç oldu ama işinde huzurlu çalışmalar diliyorum oğluşuna ve sanada sabırlar versin rabbim olsun bak çocuk doğru yolu bulmuş sen işe başlayınca :)))) Allah a emanet ol :)

    YanıtlaSil
  19. Canim Allah sabir versin .Ben bazen esime birakip markete gidiyorum ama eve nasil donuyorum bir ben biliyorum.Benim de calisip esime destek olmam gerekiyor ama kim bakacak diye evdeyim ben de .Krese versen bir turlu vermesen bin.Annem burda yakinda olsa ben hemen baslayacagim da iste , sanirim biraz sansim yaver gidiyor.Nasil dayanirim bilemiyorum :(

    YanıtlaSil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...