Konumuz Mutfak

Son zamanlarda evimizde İç Anadolu rüzgârı esiyorJ Kayınvalidem bir süredir evimizde misafir. Bu sayede değişik tatlar deneme fırsatı buluyorum.

Bugün ilk aşırımı yedimJ Benim gibi bilmeyip daha önce yemeyenler için aşır aslında aşure. Bunda ne var demeyin çünkü bildiğimiz (ya da benim bildiğim) aşurelerden farklı. Et suyunda mercimek, nohut, fasulye, buğday, üzüm, ceviz, fındık, fıstık (işte elde ne varsa) biraz da salçayla yapılıyor. Daha sulu çorba kıvamında, şeker atılmıyor ama içindeki üzüm zaten tatlı bir tat bırakıyor.  Eşimin yoğun talebiyle yapıldı. Yemeden önce damak tadıma pek uymayacağını o yüzden sadece tadına bakacağımı belirtmiştim zaten, o yüzden yemem konusunda baskı da olmadı, beklenti deJ

Eskiden tarhanayı sadece çorbadan ibaret sanırdım. Tarhana deyince özellikle Ramazan ayında iftarda çok sık pişen ve severek yediğim bir çorba gelirdi aklıma. Ama artık öyle değilJ Tarhana buğdaydan yapılan güneşte kurutulan atıştırmalık bir yiyecekmiş de (Bir nevi cips, tabii daha sağlıklısıJ) Ama yine alışkanlıklar, damak tadı olayı… Eşim kıtır kıtır yese de, benim yedikçe ağzımda büyüyen bir sonucu oldu. Ama giderek seveceğimi düşünüyorum.

Ve bamya çorbası… Israrla yedirilmeye çalışılan ve ısrarla reddettiğim bamya çorbasıJ Özellikle düğünlerde yapılır ve çok sevilirmiş. Ben küçüklüğümden beri bamya konusunda hep sıkıntı çekmişimdir. Bırakın yemeyi, bulunduğum yerde pişmesi bile kokusu yüzünden rahatsız eder beni. Gerçi çorbasını denemedim, benim bahsettiğim yemeği ama bu konuda sabit fikirli olmayı ve denememeyi tercih ediyorumJ

Ama bir de kaymak börekleri var kiiiiii yeme de yanında yat dedirten cinstenJ İlk duyduğumda çok yağlı olur sanmıştım ama öyle olmuyor. Kocaman saçlarda hamur açılıyor, sonra odun ateşinde kaymaklı börek pişiriliyor ve sıcak sıcak yenmesi şart oluyorJ

İstanbul’a yerleşmeden önce bizim oralarda değişik yemekler olduğunu bilmezdim. Bir süre pazarda ve markette şevketi bostan aramıştım, sonra başarılı olamayacağımı anlayıp vazgeçmiştim. Keza arap saçı için de aynı umut ve hüsran. İzmir dönüşlerinde kavanozlarda enginar, envai çeşit ot ve yeşillik getirdiğim de olduJ

Bir de kebap mevzusu var. İşyerimin yemekhanesinde fırında krep içinde etli, bezelyeli, mantarlı hoş bir yemek çıkmıştı, aşçıya ismini sorduğumda Manisa Kebabı dedi, afalladım! Çünkü eğer öyle olsaydı defalarca Manisa’da Manisa kebabı yemiş ve nüfus cüzdanında doğum yeri Manisa yazan biri olarak bunu en azından bir kere görmüş olmam,  bilmiş olmam gerekirdi. Üstelik işin komiği aynı yemeği daha sonra İzmir’de İstanbul Kebabı olarak yemiş olmam. Bence zamanın birinde bir aşçı güzel bir yemek yapmış, adını “fırında krep içinde bezelyeli, mantarlı et” koysam hem uzun olur hem de yeterince afili değil, şöyle kebaplı bir şey koyayım, İstanbullulara bunu Manisa kebabı diye, İzmirlilere de İstanbul kebabı diye sunayım demiştirJ

Buyrun efenim benim bildiğim Manisa Kebabı

Bu aralar çoğu blogda kışlık hazırlıklar görüyorum, bizde de sürüyordu, dün bitti. Bunlar da kışın tüketeceğimiz domateslerimiz

Herkese iyi haftasonlarıJ